Klik hier voor een overzicht van de reis.

Route: Brussel – Montreal
Activiteiten: vlucht en autorit
Overnachting: Saint-Elie-de Caxton

De afgelopen weken herhaalt onze peuter Alice dag in dag uit: “vliegtuig Cadadaaaaa”. En of ze enthousiast is voor de geplande vliegreis naar Canada! Wat er na de vlucht komt interesseert haar veel minder, maar ons des te meer: we zijn er helemaal klaar voor om twee weken de streek van Quebec in Oost-Canada te verkennen.

We vertrekken zwaar beladen met een grote valies van 21kg, een volgepropte dagrugzak, de buggy en maxi-cosi, een ververstas vol reserveoutfits en snacks voor de vlucht en een rugzakje voor Alice met speelgoed om haar tijdens de vlucht bezig te houden. Gelukkig boekten we een taxidienst (taxi kevin) die ons met een busje komt ophalen en aan het vliegveld afzet.

Na een vlotte check-in en doorgang door security, begeven we ons naar gate B40 om Alice nog even te laten uitrazen aan het mini-speeltuintje. Maar eigenlijk vindt ze de roltapijten en het uitkijkpunt op de landende vliegtuigen veel interessanter.

Iets na half één mogen we instappen op het vliegtuig. We hebben geluk want hebben als één van de eersten 24 uur op voorhand online ingecheckt en konden zo de zitjes op de eerste rij bemachtigen, met meer beenruimte en een bassinet voor Jeanne. Geen overbodige luxe voor een vlucht van 7u45.

Na de destastreuze vlucht naar Malaga hebben we ons (lees: Alice) veel beter voorbereid op wat komen zal. Ze weet bvb dat als het lampje brandt we moeten zitten met de gordel aan, dat ze daarna mag spelen op de ipad en dat we dan gaan eten en slapen…

We hebben een CARES harnas mee om haar veilig vast te maken en vooral omdat we dit als tip kregen omdat kinderen het systeem herkennen van in de autostoel en dan makkelijker blijven zitten. En inderdaad, het werkt: ze zit zeker twee uur rustig te spelen op haar stoel.

De uren die volgen houden we Alice bezig met al het speelgoed dat we mee hebben, een hoop snacks (kaas, komkommer, worstjes, …) en uiteraard ook het op en af wandelen van de smalle gangen. Jeanne zit ondertussen afwisselend op onze schoot en in de bassinet wat rond te kijken en te drinken. Na enkele uren worden beide kindjes moe en begint de strijd tegen de slaap. Jeanne valt al gauw in slaap aan de borst, maar Alice is té opgewonden om in slaap te geraken. Op zo’n momenten is een bed toch handig. Uiteindelijk valt ze in slaap na een stevige huilbui. Wanneer beide kindjes slapen, kijken elkaar aan en denken “dit valt tot nu toe goed mee!”.

Helaas zijn beide kindjes al na een halfuurtje weer wakker. Na een moeilijk momentje lukt het weer op de aandacht af te leiden met raamstickers, autootjes, kleurpotloden en de ipad. Het laatste uur van de vlucht is even aftellen maar voor we het weten zit de vlucht er op en zetten we voet aan land in Canada.

Wat volgt is een opeenvolging van tegenvallers gekoppeld aan kindjes die moe zijn, geen al te beste cocktail. In het kort: valiezen die op zich laten wachten, warmte waarbij we instant nat van ’t zweet zijn, gigantische file voor de huurauto, een autostoel die we maar niet vastgezet krijgen en met gordels die we niet losser krijgen, en de stoel van de bestuurder die we niet vooruit krijgen waardoor Ulrike niet eens tot de gaspedaal komt. Uiteraard zitten we ook nog in de file om Montréal uit te geraken met op de achterbank twee huilende kindjes die gewoon willen slapen.

Maar we besloten eerder al om bij alles rustig te blijven en de positieve kant in te zien. Zo konden we bvb in plaats van 2 uur lang aan te schuiven voor de huurauto, na een smeekbede terecht in de fast lane (met dank aan de baby), kregen we een grotere auto dan verwacht (4×4 dodge journey crossroad) en lagen de kindjes zodanig veel te laat in bed dat het hier lokale tijd wel overeenkwam met hun gewoon bed-uur (20u30 lokale tijd – 2u30 belgische tijd), een voordeel om de jetlag nadien de baas te kunnen…

Bij aankomst in het huisje dat we via Airbnb boekten, zijn we zo gecharmeerd dat meteen alle stress van onze schouders glijdt. De kindjes leggen we meteen in bed en na wat opruimwerk en gebabbel kruipen ook wij om 21u30 in bed. Klaar om drie uur later de eerste kleine-met-jetlag op te vangen (een gok die inderdaad volledig juist bleek, maar daarover meer in het verslag van morgen).