We staan laat op en zijn helemaal klaar voor ons kano-avontuur. We eten een stevig ontbijt in het hutje op het terras aan het water: ei, worst, patatjes met veel look en refill-koffie. Even staan we versteld dat er wifi is in de hut. Telefoonbereik is er niet, maar wifi via satelliet wel…hooguit vreemd!

Na het ondertekenen van een waiver (uiteraard!) en wat uitleg over het besturen en gebruiken van de kano, proppen we ons gerief in de waterdichte zakken. Met een tent, slaapzakken, matjes, kookgerief, eten, drinkbaar water, houtblokken en nog wat rommel zijn we zwaar bepakt maar de kano kan het allemaal aan. Later die dag zien we zelfs canadezen die hele frigoboxen en stoelen in de kano meesleuren!

We kopen de backcountry permits en krijgen een kaartje mee met de locaties van de kampeerplaatsen. Wildkamperen in Canada is niet zoals in Noorwegen: er zijn ‘wilde’ kampeerplaatsen voorzien met bearproof lockers of een hoge balk waarover je je eten en toiletspullen kan hangen. In Clearwater Lake hebben de wilde kampeerplaatsen zelfs een firepit, een bankje en iets verderop in de bossen zelfs een dry toilet! Wildkamperen slaat hier eerder op de eenzaamheid dan op het gebrek aan voorzieningen….

We varen terug naar onze tent en koken soep en chili con carne op een houtstronk op ons strandje. We genieten van de zonsondergang en van de stilte. De weinige kanovaarders keren terug naar het startpunt en we blijven als enigen over aan de oever. Twee mannen nemen wat verderop een plekje in maar we horen en zien ze niet en hun aanwezigheid stelt ons stiekem toch een beetje gerust.