Het is 5 uur ’s morgens als de wekker gaat. We maken ons klaar om te vertrekken. Er worden nog wat boterhammen gesmeerd en alle spullen worden naar de auto gebracht. Het vraagt wel wat puzzelwerk om de vijf colruyt-bakken met eten, kampeerspullen en kleren samen met de vier trekrugzakken in de koffer van de Berlingo te laten passen. We reizen met z’n vijven: Wim, Jo, Uli, de kleine Oskar (die nu 8 maanden is) en ik. Wanneer alles in de auto ligt, nemen we afscheid van de mama van Wim en Jo die ons op dit vroege uur een handje is komen helpen.

Het is al voorbij 6u00 als we richting het Noorden vertrekken. Elk om beurt rijden we 2 à 3 uur. We stoppen regelmatig om de benen te strekken en vooral om kleine Oskar eten te geven, te verversen en een beetje te laten spelen.

We zijn ruim op tijd in Hirstals en hebben dus een 2-tal uur te doden aan de ferryterminal. We dolen een beetje rond en ik ontdek ondertussen met plezier de Babybjorn.

Het is al middernacht wanneer we toekomen in Kristiansand. Ulrike is de moedige vrijwilliger die ons veilig tot aan de Kilefjorden Camping in Evje brengt, 50 km verder naar het Noorden.

Zoals ons per mail werd beloofd, is de deur van hut nummer 12 niet op slot en kunnen we stilletjes in de bedden kruipen van het mini-hutje.