Duur: 2,5 uur op goed tempo
Hoogteverschil: omlaag 98 meter, omhoog 99 meter
Weer: zonnig en koud
Kaart: geen kaart, bewegwijzering onderweg is voldoende

---

Wanneer we besluiten te gaan wandelen om te genieten van de eerste zonnestralen, is het al voorbij 14u00. We trekken een wandelbroek aan, halen de stapschoenen uit de kast en vullen een rugzakje met basisvoorzieningen (water, koekjes, zakdoekjes, de kaart en een fototoestel).

Na wat opzoekwerk op internet kiezen we voor de wandeling tussen Kravaal en Kartelo, die start aan de kerk van Krokegem. We laten de auto achter aan de kerk en vertrekken op snel tempo rond 14u30 voor een tocht van 12 km.

Al snel komen we terecht tussen de schapen en weides met vergezichten. We laten Krokegem voor wat het is en stappen via het pad door de velden richting Asse-ter-Heide. De weg staat goed aangegeven met herkenbare bordjes, de kaart hebben we helemaal niet nodig maar halen we toch boven om af en toe herkenningpunten op te zoeken.

Nadat we door de kern van Asse-ter-Heide passeren, komen we terecht in het Kravaalbos. Het Kravaalbos is een van de laatste bossen die ten noordwesten van Brussel overblijven. Het bos staat bekend door de vroegere steengroeven, waaruit zandsteen voor de bouw van meerde parochiekerken werd ontgind. De steengroeven waren echter snel uitgeput en maakten plaats voor een grote vijver.

In het bos worden we verrast door drie reeën die vrolijk tussen de bomen door huppelen. Wat leuk, wilde dieren spotten tijdens een wandeling. En zo dicht bij!

We verlaten het Kravaalbos en stappen door het gehucht van Mazenzele. Van daaruit komen we weer terecht in een landelijkere omgeving met velden en heuvellandschappen. We komen toe bij het Kartelobos, een klein(er) bos met een heuvel middenin. Op de top van de heuvel zien we het Atomium en de torens van Brussel Noord.

We laten het bos achter ons en keren terug naar Krokegem. Een poosje later zijn we alweer terug bij de auto. We hebben 12 km gestapt op 2u30, niet slecht. Deze wandeling is zeker een aanrader voor wie in de buurt woont. Waarschijnlijk is de tocht nog mooier in de lente, wanneer de bossen vol staan met wilde bloemen, of in de herfst als de blaadjes alle mogelijke kleuren aannemen.