Canada & USA – dag 11 – Gletsjers en morenen

Klik hier voor een overzicht van de reis

Route: Rampart Creek- Athabasca Glacier – Rampart Creek
Afstand: 100 km
Activiteiten: Athabasca Glacier, Parkers Ridge hike, Icefields Parkway
Weer: afwisselend bewolkt en zonnig, koud
Wildlife: 1 ptarmigan + kleintjes
Overnachting: Rampart Creek Campground, Icefields Parkway

Vandaag gunnen we onszelf een langere nacht en staan we pas om 8u op. Wetende dat we elke avond vroeg onder wol kruipen, hebben we echt wel lang kunnen slapen. De tent moeten we niet afbreken want we slapen vannacht terug op dezelfde campground.

We rijden meteen naar het Icefield Center, een beetje verder op de Icefield Parkway. Daar ontbijten we met pancakes en french toast voordat we ons naar de voet van de Athabasca Glacier begeven. We hebben een Icewalk Deluxe geboekt via www.icewalks.com.

De meeste toeristen nemen een bus tot aan de voet van de gletsjer en stappen dan over op de Snowcoach, een bus met enorme wielen die op de gletsjer rijdt. Wij kiezen voor de minder toeristische, meer ecologische en avontuurlijke tocht van vijf uur te voet over de gletsjer. De gletsjer verliest alsmaar lengte en het lijkt ons onverantwoord om dit proces nog wat te gaan versnellen door met een bus op de gletsjer te rijden. Bovendien zie je te voet veel meer, voel je je meer verbonden met de gletsjer en kom je op plaatsen waar de meesten niet komen.

Het regent en het ziet er niet naar uit dat het meteen zal opklaren, dus doen we onze warmste kleren aan (7 laagjes!) en krijgen we van onze gids Bernard nog extra gear zoals een parka en een extra paar handschoenen. Bernard is een echte canadees en spreekt met een geweldig accent. Het typisch canadese stopwoordje ‘eh’ wordt te pas en te onpas gebruikt en wanneer hij ‘about’ zegt klinkt het eerder als ‘a boat’.

We krijgen elk een paar crampons om onder onze schoenen te hechten opdat we meer grip zouden hebben op het ijs en starten aan de tocht over een deel van de gletsjer, uiteraard niet nadat we een waiver hebben getekend waarin staat dat we alle verantwoordelijkheid op ons nemen.

De tocht over de gletsjer is heel erg mooi en leerrijk (ook al was de gletsjertocht in Noorwegen veel avontuurlijker en sportiever ;-)) en we genieten van het eindeloze uitzicht over het ijs. Om tot het einde van de gletsjer te geraken zou je meerdere dagen nodig hebben. Wij doen slechts een stukje van de gletsjer en hebben het gevoel dat we al ver gestapt hebben.

Omwille van het slechte weer wordt de tocht helaas wat ingekort en blijven we maar een drietal uurtjes op de gletsjer. Spijtig!

Na de gletsjertocht praten we even met een nederlands koppel die ons enkele tips geven voor het verloop van onze reis (ze raden ons een B&B in Jasper aan, en raden ons ook aan een kanotocht in Wells Gray PP te doen).

Omdat we nog niet genoeg gewandeld hebben naar onze goesting beslissen we om de klim op de Parkers Ridge te doen, goed voor een 5 km heen en terug en een hoogteverschil van 250m. We hebben echter pech want zodra we boven zijn begint het weer te regenen en belemmeren de wolken het uitzicht. Het lijkt wel een constante want telkens we een berg opklimmen begint het te regenen !

Onderweg komen we wel een ptarmigan met z’n kleintjes tegen.

Na een stop in Satskechewan Crossing voor wat eten in te slaan (de keuze is beperkt dus kiezen we voor wat drank en worstjes), keren we terug naar de camping en beginnen we aan het avondeten en het kampvuur.

We genieten van alweer een rustige, gezellige avond rond het kampvuur met een boekje, thee en geroosterde marshmallows en bespreken de planning voor de komende dagen. Als dat geen vakantie is !