Klik hier voor een overzicht van de reis.

Route:  Lake Powell – Bryce Canyon
Afstand: 230 km
Activiteiten: Navajo en Queens Garden Trail
Weer: warm en zonnig
Overnachting: Sunset campground, Bryce NP

Rond zeven uur ’s ochtends staan we op en ruimen we onze plek op. We beginnen de dag met een heerlijke douche  en ontbijt op het strand bij de opkomende zon.

We laten Lake Powell achter en rijden langsheen het Escalante Stairs National Monument met z’n gelaagde rood-witte rotsen. Via het stadje Kanab komen we uiteindelijk aan in Bryce Canyon. We rijden meteen naar de camping en vinden nog een leuk plekje op de Sunset Campground. Veel later hadden we niet moeten toekomen, de meeste plekjes zijn rond elven al ingenomen.

Omdat het zo’n zonnig weer is, wassen we snel onze kleren en hangen we ze te drogen aan een tak van een boom. We nemen de auto naar het vlakbij gelegen Sunset Point, om een eerste blik te werpen op de Bryce Canyon. Het uizicht op de canyon is fenomenaal: de rood-oranje hoodoos zorgen voor een landschap dat we nooit eerder hebben gezien.

We rijden nog eventjes terug naar de ingang van het park om inkopen te doen bij Ruby’s Inn en keren dan terug naar het visitor center voor informatie rond de wandelingen en het sterrenkijken. Voor het infocentrum staan twee rangers met een telescoop waardoor je naar de sunspots van de zon kan kijken. Deze magnetische activiteit van de zon is blijkbaar iets wat niet elke dag te zien valt en de rangers zijn trots en dolenthousiast.

Na een korte lunch aan de tent vertrekken we vanuit Sunrise point om een wandeling door de hoodoos te maken. We kiezen voor de Navajo en Queens Garden Trail combination in klokwijzerszin, een hike van een goeie 5,6 km doorheen de meest bizarre en indrukwekkende rotsvormen. De wandeling is erg mooi, ook al zijn we zeker niet alleen om er van te genieten. De hitte en de stevige bergop via switchbacks op het einde van de wandeling zorgt voor een fijne uitdaging te midden van al dat moois.
  
Na de wandeling rijden we langsheen de volledige Scenic View Road en stoppen we onderweg langs enkele mooie uitzichtspunten: Rainbow Point, Yovimba Point, Agua Canyon, Natural Bridge en Bryce Point, het eindpunt van de rit. Van daaruit hebben we een eindeloos uitzicht over de volledige canyon. Zeker de rit waard! Onderweg hebben we trouwens meerdere herten en pronghorns gezien.

Na de rit over de scenic view road, keren we terug naar de tent om te koken. De gekochte Pork sausage blijkt echter geen worst te zijn maar wel gehakt. Change of plans: in plaats van bbq maken we een éénpansgerecht klaar.

Na een thee’tje en een koffie, rijden we terug naar het visitor center voor de gratis sterrenkijken-activiteit. Het is pikkedonker maar we mogen geen zaklampen gebruiken, om onze ogen aan de duisternis te doen wennen. Op het plein zijn wel enkele rode lampen om ons te gidsen, die kunnen blijkbaar geen kwaad. Meerdere rangers staan klaar om ons uitleg te geven en te laten kijken in de verschillende, immense telescopen. In de telescopen kunnen we kijken naar Saturnus met z’n ringen, een supernova, triple stars, de “500-thousand stars constellation”, afgestorven sterren etc… De rangers leggen vol enthousiasme uit wat we zien, ook al zien we soms niet meer dan een ster.

Tijdens de constellation-tour geeft ranger Sean uitleg over de verschillende sterrengroepen die we zien. De melkweg is schitterend en gaat helemaal rond door de hemel. Met een super-laser toont Sean de constellaties aan zoals de grote en kleine beer, de draak, de boogschutter, scorpioen, andromeda, cassopeia. Via de sterren van Vega, Bootis en Arcturus leren we de ‘summer triangle’ herkennen om ons te orienteren (noord/zuid) op basis van de sterrenhemel. Super handig, al zijn we daar in België niet veel mee met onze vele wolken en lichtvervuiling.

Na afloop van de activiteit oefenen we nog eens alle sterren die we geleerd hebben, in de hoop dit niet meer te vergeten. In tegenstelling met de vorige nachten, is het hier door de hoge hoogte (2400m) erg koud, dus we doen nog snel het tenzeil op de tent en kruipen we in onze slaapzakken.