Klik hier voor een overzicht van de reis.

Route: Kyoto – Kanazawa
Activiteiten: treinrit naar Kanazawa en een echte ryokan ervaring
Overnachting: Nakayasu Ryokan, Kanazawa

Zodra we vandaag wakker worden, schieten we in actie: we hebben een valies te maken en alle spullen weer in die ene valies proppen, dat gaat niet makkelijk zijn. Gelukkig lukt het zonder al te veel kleerscheuren en kunnen we ruim op tijd het huisje verlaten waar we de afgelopen week gespendeerd hebben.

We begeven ons voor een laatste keer naar het station van Kyoto en kopen er twee bentoboxen voor de treinrit. We hebben gisteren al onze zitjes gereserveerd voor de Thunderbird trein naar Kanazawa. De treinen voor de onze hebben tot onze verbazing zware vertraging (tot 45 min), wij die dachten dat de treinen in Japan altijd stipt op tijd waren! Onze trein heeft gelukkig maar 5 minuten vertraging, niets dat we niet gewoon zijn van de nmbs.

We zijn nog maar net vertrokken of we halen de bentoboxen al boven en beginnen te eten, net als de meeste passagiers trouwens (ook al is het nog maar 11:30). Na
het lekkere eten proberen we Alice in slaap te krijgen voor haar middagdutje, maar dat lukt helaas absoluut niet (ondanks de borst, de draagzak, een flesje,…). We houden ze dan maar zo goed als mogelijk bezig tot de aankomst in Kanazawa. De treinconducteur komt ons een dekentje brengen (ja, de airco staat hard dus ondanks een buitentemperatuur van om en bij de 30 graden is een dekentje welkom) en geeft een velletje Hello Kitty stickers aan Alice.


In Kanazawa nemen we de taxi naar onze ryokan. Het is een kleine 20 min stappen en daar hebben we nu geen zin in omdat we zwaar geladen zijn en het regent. Taxi’s hebben hier overigens allemaal witte kanten hoezen over de zetel.

Wanneer we toekomen in onze ryokan, een traditioneel Japans pension, worden we hartelijk onthaald door twee jonge dames die redelijk goed Engels spreken en een oudere dame, wellicht de eigenares, die enkel Japans spreekt. We doen onze schoenen uit aan de inkom en stappen in de pantoffels die netjes op een rij gereed liggen. We worden naar onze kamer begeleid en krijgen bij een kopje groene thee uitleg ivm de airco en de knopjes op de afstandsbediening die in het Japans staan.

Onze kamer bestaat uit een ruimte met tatamimatten waarin een lage tafel staat en daarnaast een kleine eigen badkamer. De meeste kamers hebben echter geen badkamer maar kunnen gebruik maken van een gedeelde badplaats. Terwijl Alice -eindelijk!- een dutje doet, probeert Ulrike de vrouwen-badplaats uit.

Eerst moet je je met een kom water en zeep helemaal proper schrobben met een klein handdoekje terwijl je op een krukje zit. Als je eenmaal gewassen bent kan je nog even ontspannen in het warmwaterbad, of zeg maar “heetwaterbad”, met een temperatuur van meer dan veertig graden. Ontspannend en gelukkig is er niemand anders te bespeuren (het is niet alleen naakt te doen maar bovendien ben je hier nooit zeker of je geen vreselijk lompe of onbeleefde handelingen uitvoert zonder het zelf te beseffen).

Wanneer Alice wakker wordt, gaan we nog even op verkenning in de buurt. We passeren langs de Omi-Cho markt vlakbij, maar er valt niet veel te zien want de meeste verkopers hebben alles al opgeruimd, het is dan ook al 17u.

We stappen verder naar het historische Higashi Chaya district. Ook hier zijn alle theehuisjes en winkeltjes al gesloten maar dat neemt niet weg dat we de mooie straten en oude huisjes kunnen bewonderen.

We houden de wandeling echter kort want om 18h wordt ons eten al opgediend in de kamer. We kleden ons in de yukata’s (lichte katoenen kimono’s) die klaarliggen in onze kamer en maken ons gereed voor een traditionele ryokan-maaltijd. De lieve dames van de ryokan brengen de ene na de andere schotel naar binnen. Wanneer we denken dat het alles is, blijven ze nog komen met nieuwe kommetjes en schotels.


Op het menu staat onder andere: krab, sashimi, gepaneerde vis en gebakken aardappelen, gepickelde groentjes, een fris slaatje met kip, een gigantische zeeslak met een jelly-achtige ondefinieerbare kubus en gekarameliseerde hele visjes, een pannetje met vlees en groentjes, een lokale specialiteit van kip en groenten, rijst, soep,…

Het merendeel is superlekker, sommige zaken zijn dan weer wat avontuurlijker (de giga slak bvb, met van die rare uitstulpsels aan).
Alice eet mee van de meest “gewone” dingen, al zou zij eigenlijk eender wat eten, een echt gemak. Het feit dat we op de grond eten maakt wel dat ze niet op haar poep blijft zitten en hele tijd rond wil lopen. We laten ze voor een keer doen, om te kunnen genieten van de uitgebreide maaltijd.

Na al dat eten krijgen we nog een macha ijsje en dan wordt de tafel opzij geschoven en halen de dames van de ryokan onze futons uit de kast en worden onze bedden opgemaakt.

We leggen Alice te slapen op een futon en bespreken dan de plannen voor de volgende dag alvorens ook wij in bed kruipen.