Klik hier voor een overzicht van de reis.

Route: /
Activiteiten: Sentier des Loups en zwemmen in de rivier
Overnachting: EXP chalet, Parc National de la Jacques Cartier

Deze morgen doen we het rustig aan en doezelen we samen in de hangmat nog wat onder een dekentje.

Dit is onze laatste dag midden in de Canadese natuur en daar willen we ten volle van genieten. Daarom plannen we vandaag een hike naar een uitzichtspunt over het park, de Sentier des Loups. De totale wandeling is 11 km heen en terug. Maar je kan ook aan het eerste uitkijkpunt al rechtsomkeer maken, dan is het maar 5,5 km.

We rijden meteen naar het onthaal en ontlenen er een draagzak. De man aan de balie waarschuwt ons dat het een stevige wandeling is, zeker met een peuter op je rug en in die hitte.

We rijden tot het beginpunt van de wandeling en smeren ons nog allemaal in met zonnecreme. Het eerste stuk wandelt Alice zélf: ze springt van rots naar rots en gaat op zoek naar paddestoelen langs het pad. Het pad stijgt al van de eerste meters, logisch ook want we klimmen tot bovenop de berg.

Na 600m is Alice moe-geklauterd en hijsen we ze in de draagrugzak. Met 13 kg op de rug, stijgen we verder door het bos. De wandeling op zich is eigenlijk niet moeilijk, maar de beweeglijke Alice op de rug maakt het wel zwaar. Binnen de kortste keren ben ik nat in’t zweet.

Na een klein anderhalf uur klimmen, zijn we aan het eerste uitkijkpunt. Van hieruit hebben we een spectaculair uitzicht op de afgeronde bergen, gevormd door de Jacques Cartier rivier.

Verder dan dit gaan we niet, we willen het lot niet tarten want wandelen met een peuter die het gehad heeft lijkt ons geen pretje.

De terugweg naar beneden gaat heel vlot. Gezwind stappen we over de stenen terwijl Alice liedjes zingt en dierengeluiden nadoet. Ze is helemaal opgewekt, al zit het vooruitzicht op het ijsje dat we beloofden daar ook wel voor iets tussen.

Wanneer we eenmaal terug aan de auto zijn, hebben we allemaal honger. We rijden snel naar het onthaal en kopen er een waterijsje voor Alice en wat snacks voor onszelf. Terwijl Jeanne van de borst drinkt, gaat Ulrike al met Alice zwemmen in de rivier.

Na het zwemmen rijden we nog helemaal tot het verste punt van het park waar je met de auto geraakt, zo’n 33km ver. We scannen onderweg de oevers op zoek naar elanden, maar tevergeefs.

Thuis eten we nog een laatste keer bbq en sluiten we de dag af in de hangmat met een fris drankje en wat chocolade.