Deze zomer gaan we een aantal dagen stevig trekken in IJsland. Om de staat van onze gear nog eens te testen en wat hoogtemeters in de benen te hebben gingen we met aantal vrienden naar Luxemburg de Müllerthaltrail hiken. Uit de drie mogelijke lussen kozen we voor de zwaarste lus (route 2): 33 km met zo’n 1000 hoogtemeters op 2 dagen.

Route dag 1: Berdorf – Echternach – Scheidgen – Consdorf
Afstand:  22 km (extra omwegen inbegrepen)
Weer: bewolkt
Kaart: geen kaart gebruikt, wegbewijzering was voldoende
Overnachting: Camping La pinède 

Pas rond half negen vrijdagavond zit iedereen in de auto en vertrekken we richting Luxemburg. 2,5 uur later komen we aan op camping Le Martbush en zoeken we in het donker een plekje op het tentenveld. De ochtend nadien ziet het weer er relatief goed uit, maar de wolken gaan snel en we maken ons klaar voor een dagje wisselvallig weer. De camping zou het toeristische infopunt zijn van het dorp, maar we krijgen er weinig uitleg en de kaart van de streek is uitverkocht. Dan maar naar het dorpscentrum, waar we aan de kerk een klein overzichtsplannetje en wegwijzers spotten. Onze initiële vrees blijkt ongegrond, de route is (te?) goed aangegeven en het vinden van de route vormt op geen enkel moment een probleem of uitdaging.

We laten Berdorf achter ons en duiken via een veldweg het bos in. Na enkele meters passeren we het amfiteather van Hohllay en een aantal grote grotten.

Langs grote rotsformaties en een riviertje lopen we verder het bos in. Het valt ons op dat de weg erg goed is aangelegd. Over elk stroompje is een brede houten brug gebouwd en elke halve kilometer staat een bankje en een vuilbak. Van de beloofde avontuurlijke hike merken we nog niet zo veel.

 

Na enkele kilometers komen we aan de Perekop nemen we een steile trap naar een uitzichtspunt, op zich niet erg de moeite, maar wel leuk wegje. We nemen ook even de tijd om een grot te verkennen met de Petzl op ons hoofd.

Wanneer een bord ons informeert dat het bos vanaf deze plek ‘duurzaam’ wordt onderhouden wordt de route interessanter en het pad minder bewandeld. Het weer is ondertussen opvallend stabiel gebleven, maar net wanneer we stoppen om onze boterhammen op te eten begint een regelrechte ‘drasch’ en trekken we snel onze regenspullen aan.

Na een twaalf kilometer komen we aan in Scheidgen waar we op het terras van een klinisch aandoend Italiaans hotel-restaurant een Bofferding en fruitsla nuttigen. Het vraagt wat moed om na al dat lekkers terug onze schoenen aan te trekken en de tocht verder te zetten. De rugzak weegt plots weer een ton.

Meteen trekken we opnieuw een mooie bosweg in en lopen langs de rotsen van Einsiedelei en Daxelay. Wanneer we uit het bos komen, steken we een drukke weg over en moeten we een stukje door een erg winderig veld. We beginnen stilaan uit te kijken naar plekjes om te bivakkeren. Een deel van het veld en het bos waar we door gaan zou wel geschikt zijn, maar het is nog te vroeg en we willen vandaag het grootste deel stappen, dus besluiten we toch verder te gaan. We worden steeds vermoeider, maar besluiten toch even halt te houden bij een “point belle vue” en het “avonturenparcours” Adventure Kohlscheuer. Een puik idee, want het parcours brengt ons doorheen leuke, smalle grottengangen en tot boven op de rots. Het mooi uitzicht is niet memorabel, maar het plekje nodigt uit om even halt te houden en we beslissen om er ons avondmaal te koken.

Nadien komen we aan het stukje van de route waar we het meest naar uitkeken, de smalle gangen van Dewepetz en Rittergang. Opnieuw de koplamp op en de rugzak voor ons uitgeduwd door de supersmalle gangetjes.

   

Ondertussen nog steeds geen ideale plek gevonden om te bivakkeren met drie tenten en een deel van de compagnie liet subtiel weten dat toch niet te zien zitten. Wanneer we net voor Consdorfer Millen een pijl zien naar Consdorf besluiten we die te volgen in de hoop daar een camping te vinden. Anderhalve kilometer later komen we aan in camping La Pinède die verassend aangename en rustige plekjes heeft om onze tenten op te slaan.

Tegen 20u kunnen we eindelijk onze schoenen uitdoen waar we net 22km in hadden gestapt. Een lange, heerlijk warme douche later en we zijn helemaal herbrond. In de Diner (“Bikers welcome”) kunnen we net voor sluitingstijd nog een fris pintje (Battin deze keer) bemachtigen en spelen we tot na middernacht koehandel.

Route dag 2: Consdorf – Müllerthal – Berdorf
Afstand:  14 km
Weer: bewolkt
Kaart: geen kaart gebruikt, wegbewijzering was voldoende

Het heeft vannacht geregend, maar ’s ochtends is de zon van de partij en kan onze tent toch drogen.

Vanuit de camping kunnen we via een leuk wegje naar de Consdorfen Millen parking terg aansluiten op de trail. De benen en voeten voelen nog een beetje stram aan, maar veel tijd om wakker te worden is er niet want het is geen moment plat en we malen honderden trapjes op en af – dodelijk voor zwakke knieën.

We passeren de Goldkaul (onze compagnon vertelt de bijbehorende legende) en gaan door een smalle ‘gorge’, de Goldfralay. Onze knieën staan op het punt het te begeven, een wandelstok zou wel handig zijn, maar de natuur schenkt er ons enkelen om de knieen wat te ontlasten.

Opnieuw maken we leuke ommetjes naar bellevue punten, via diepe kloven en donkere smalle wegjes, wat de route erg leuk maakt, maar ook maakt dat we traag vooruit geraken.

 

 

Via het bekende watervalletje Schiessentümpel passeren we Müllerthal, dat niet veel voorstelt en waar helaas geen bakker te bespeuren valt. In het bos eten we dan maar al onze restjes op, wat zorgt voor een erg gevarieerde maaltijd. Nadien beginnen we met volle moed en aan een sneltempo aan de laatste kilometers die opnieuw flink op en af gaan. Maar dan komen we opnieuw aan in Berdorf, vinden we onze auto terug en strompelen we helemaal uitgeput een terrasje op waar we dan maar een Bitburger proeven. Thuis merken we dat er een aantal teken zijn meegereisd, bah.

Conclusie: De Müllerthaltrail ligt in ‘Klein Zwitserland’, een erg leuk gebied met prachtige rotsformaties en vele leuke gangetjes en kloven. Trail 2 gaat veel op en neer, wat belastend is voor de kniëen en daardoor ook een uitdaging is. Op de lus passeer je een aantal dorpjes die elk hun camping hebben. Je kan dus eender waar inpikken. Bivakeren onderweg is geen probleem met slechts één tent. Ben je met drie of meer tenten op stap, dan contacteer je best op voorhand een lokale boer of kies je voor een camping. Helaas is er op de trail wel vaak een weg vlakbij het pad waar je regelmatig een auto hoort voorbij zoeven… Echt afgelegen zit je dus nooit, maar wat wil je als je in Luxemburg bent.

Meer info:

http://www.mullerthal-trail.lu/en/Trail.html

http://www.trekkings.be/mullerthaltrailroute2.htm

Op zoek naar meer inspiratie om te reizen en wandelen met je kinderen? Volg ons dan zeker op instagram, want daar delen we nog meer foto’s en verhalen!