Zuidwest USA – dag 15 – Waden door The Narrows

Klik hier voor een overzicht van de reis.

Route: Bryce Canyon – Zion NP
Afstand: 140 km
Activiteiten: Hiken door The Narrows
Weer: snikheet en zonnig
Overnachting: South campground, Zion NP

De zon is nog niet op wanneer we onze tent opplooien om te vertrekken richting Zion NP. We willen er vroeg bij zijn want blijkbaar is het niet makkelijk om een plekje te bemachtigen op de enige first-come-first-served camping van het park.

We rijden dezelfde weg terug als voorheen, via highway 12 en 89 voorbij Glendale en Carmel Jct. Rond negen uur komen we toe aan de oostingang van Zion NP. Highway 9 voert ons al kronkelend door hoge bleke en rode rotswanden, erg mooi! Via de historische tunnel komen we aan bij het centrum van het park, waar ook de South campground gelegen is. In de campground is het een drukte van jewelste. Meerdere auto’s rijden af en aan, enkelen rijden net weg maar de meesten zijn op zoek naar een plekje. Er zijn nog maar een vijftal plekjes beschikbaar, dus haasten we ons om een plek vast te houden. Niet de beste kampeerplaats deze reis (dicht bij de baan en weinig privacy), maar wel midden in het park en vlakbij het visitor center. Het is hier duidelijk erg druk in het weekend, zelfs midden september.

We hebben nog niet ontbeten dus eten we ontbijt/lunch bij Cafe Soleil in het vlakbij gelegen Springdale. Springdale lijkt een toeristisch maar gezellig stadje met veel leuke cafeetjes en restaurants. Er is zelfs een super voorziene supermarkt, Sol Foods Market, met tal van verse en organische producten. We profiteren van zo’n uitgebreid aanbod en kopen tal van verse ingrediënten voor een heerlijk avondmaal: steak, avocado, lettuce, aardappels, mega-aubergine en noem maar op. Ook voor ’s middags kopen we lekkere dingen: tabouleh, geitenkaas, pompelmoes,…

Na het bezoekje aan Springdale gaan we even langs in het visitor center voor tips over de hikes en de shuttlebussen. Op aanraden van de ranger besluiten we om The Narrows te hiken van beneden uit, heen en terug. We doen onze wandelbotines aan, voorzien voldoende water en eten en nemen de shuttlebus door Zion Canyon tot aan de laatste halte, Temple of Sinawava. Onderweg zien we al enkele mensen op de richel van de befaamde Angels Landing en ook een paar klimmers die een hoge rotswand trotseren.

Vanuit de halte is het even stappen op een goed pad dat parallel loopt met de Virgin river, de rivier die we zo meteen enkele kilometers lang gaan doorwaden. We hebben er het gezelschap van talloze eekhoorns die om eten bedelen, iets waar helaas sommige mensen aan toegeven terwijl ze hun kinderen de eekhoorns te laten aaien.

Plots stopt het pad en is er geen ontkomen meer aan: we moeten door de rivier. Het doet even raar om met onze wandelschoenen helemaal onder water te plonsen, maar het gevoel van soppige voeten went snel en het frisse water zorgt voor de nodige afkoeling. Dankzij onze stevige wandelschoenen kunnen we zelfs erg vlot vooruit en hoeven we geen schrik te hebben om onze voeten verkeerd neer te zetten. We zien vele andere hikers met sandalen, loopschoenen of zelfs blote voeten die sukkelen en erg voorzichtig moeten zijn om zich niet te bezeren.

Naarmate we vorderen laten we de grote aantallen mensen achter ons en wordt het steeds rustiger. De rivier is hier en daar erg diep, we zijn nat tot aan ons middel. Hoe verder we gaan, hoe indrukwekkender de canyon wordt. De rivier neemt de hele breedte in beslag dus kunnen we enkel nog door het water waden. De hoge rotswanden zorgen voor voldoende schaduw tijdens de warmste uren van de dag.

Na anderhalf uur bereiken we de splitsing van de Orderville Canyon. We gaan nog een kwartiertje verder en besluiten dan om terug te keren naar het beginpunt van de hike. We zijn al even in het water aan het ploeteren en er zitten meerdere steentjes in onze schoenen, wat het stappen bemoeilijkt. De terugweg is zeker niet saai want we herkennen amper de weg die we gevolg hebben. Eenmaal aan het gewone pad aangekomen nemen we even de tijd om onze schoenen uit te wringen en om te wisselen voor sandalen. Aan de bushalte stappen we in de shuttle en keren we terug naar de campground. We vullen onze schoenen met krantenpapier en laten ze in de zon drogen in de hoop dat ze tegen morgenochtend droog zijn om Angels landing te trotseren.

Ulrike steekt het vuur aan en zorgt voor een heerlijke maaltijd: gegrilde steak, gegrilde aubergine, sla, avocado en een aardappel in de kolen gegaard. Met als afsluiter nog een banaan met gesmolten chocolade op de bbq. Een van de beste maaltijden van onze reis! En we hebben het gezelschap van een hert, dat helaas wel mankt en er nogal gehavend uitziet.

Bij het kaarslicht spelen we nog meerdere rondjes van “de P van”. Wanneer we in bed kruipen is het nog altijd heel erg warm, maar het tentzeil houden we er liever op zodat we minder last hebben van de koplichten van passerende auto’s. De wind in de bomen wiegt ons uiteindelijk in slaap.