Klik hier voor een overzicht van de reis.

Route: Tokyo-Brussel
Activiteiten: een aardbeving en een vlucht overleven
Overnachting: thuis

Midden in de nacht worden we wakker. We worden van links naar rechts gewalst, hier klopt iets niet. Al snel hebben we door dat er een aardbeving aan de gang is. Na enkele minuten stopt de beweging. Alice slaapt verder maar wij zijn natuurlijk klaarwakker. Mijn orthosympaticus staat op “fight or flight” modus. Het is 2u00 en na kort opzoekwerk vinden we op de officiële Japanse website ivm aardbevingen dat er zonet inderdaad een aardbeving plaatsvond van 5,5 op de schaal van richter in het epicenter, en 3 waar wij ons bevinden. We zoeken voor alle zekerheid nog de richtlijnen op ivm het handelen bij een aardbeving, je weet nooit dat er nog schokken volgen…

Het duurt even voor we terug in slaap geraken en voor we het weten gaat de wekker van 5u al. In sneltempo maken we ons klaar en om 6u vertrekken we naar het station van Shibuya. Het valt ons op hoe rustig het nog is, we hadden eigenlijk gedacht dat we in volle spits zouden terechtkomen maar die moet duidelijk nog beginnen.

We kopen twee ticketjes voor de Narita Express want onze JR railpass voor 14 dagen is vandaag verstreken. We vinden vlot de weg naar het platform en stappen op de trein van 6u40. Na een rit van een dik uur komen de toe in de luchthaven. We checken heel vlot in en passeren zonder moeite de security en douane.

We zijn ruim op voorhand, maar dat maakt dat Alice zich nog een dik uur kan uitleven in het speeltuintje en de wachtruimte van de terminal. Omdat we het niet kunnen afleren, eten we nog een laatste schotel sushi alvorens te boarden.

Het begin van de zo gehekelde terugvlucht loopt bijzonder vlot. Alice is heel rustig en speelt met een nieuw speelgoedje. Na het opstijgen valt ze al gauw in slaap in de draagzak en ze doet warempel een middagdut van 1,5 uur waardoor wij op ons gemak kunnen eten. Dit loopt vlot!

De rest van de vlucht proberen we haar zo goed als mogelijk bezig te houden met eten, speelgoed, thomas de trein, de ipad, rondwandelen en wiegen en liedjes zingen in de draagzak. Het is meer dan vermoeiend, maar al bij al gaat de tijd voorbij en komen we alsmaar dichter bij Brussel. Het helpt ook wel dat de vlucht vol zit met baby’s en kinderen. Zo goed als alle rijen voor en achter ons zijn families met jonge kinderen. Oef!

Zo’n drietal uur voor aankomst valt Alice weer in slaap (na veel wiegen in de draagzak achteraan het vliegtuig), voor haar is haar nacht ingezet, het is dan ook 20u in Tokyo. In België is het nog maar middag dus we proberen dit als een middagdutje te bekijken. Ze slaapt verder tot een halfuurtje voor aankomst in Zaventem.

We zijn blij dat we de terugvlucht overleefd hebben. Bij aankomst worden we gelukkig opgewacht door mijn schoonouders, die ons een heerlijke schotel ballekes in tomatensaus voorschotelen vooraleer we thuis alledrie in bed kruipen.