Klik hier voor een overzicht van de reis.
Route: Tokyo
Activiteiten: uitzicht op de stad, pootjebaden in Shinjuku en kuieren door de hippe buurten Ebisu en Daikanyama
Overnachting: Airbnb Tokyo
Vandaag nemen we de Yamanote line van Shibuya naar Shinjuku, het drukste station ter wereld. Het station wordt elke dag door meer dan 3,5 miljoen reizigers gebruikt en heeft meer dan 200 in- en uitgangen. Gelukkig is het vandaag zaterdag en bevinden we ons dus niet midden in de spits van een weekdag. Het is er druk, maar dat valt nog goed mee.
We volgen de exit naar de Tokyo Metropolitan Government building, een wolkenkrabber waar je gratis van het uitzicht op de 45e verdieping kan genieten. De hele weg tot het gebouw (een ruime
kiloemeter) leggen we ondergronds af, via één van de uitlopers van het station. Het is ons al opgevallen dat er in Japan precies een extra dimensie is: je hebt de straat, maar daarnaast kun je nog hele kilometers ondergronds afleggen, en nog eens zoveel in de hoogte omdat elk gebouw wel restaurants of winkels op de verschillende verdiepen bevat.
Eenmaal aangekomen bij de wolkenkrabber nemen we de lift tot de 45e verdieping. Het is er nog rustig maar we zijn er dan ook een kwartier na opening. Het uitzicht is werkelijk fenomenaal, zo uit de hoogte zie je pas hoe groot en ver uitgestrekt Tokyo is.
We kijken even rond en keren dan terug naar de begane grond. Er is ondertussen al een file om naar boven te kunnen. Goed dat we er vroeg bij waren!
We begeven ons naar het Shinjuku Chuo Park vlakbij het gebouw. In dit park is namelijk een buitenplonsbad voor de allerkleinsten. Alice slaapt ondertussen dus drinken we eerst een ijskoffie aan een klein café vlakbij het plonsbad. Het bad opent maar om 11 uur maar er staat al een hele hoop wachtende Japanse families netjes in een rij aan te schuiven. De rij geparkeerde buggy’s is ook impressionant.
Wanneer Alice wakker wordt kleden we ze om in zwemtenue en dan leeft ze zich helemaal uit in het water. We zijn de enige toeristen, verder zijn hier enkel Japanse kindjes en hun ouders. Het is best interessant om zich zo tussen de locals te begeven.
Na een ruim uur waterpret fluit de badmeester plots op z’n fluitje en roept hij iets onverstaanbaar in het Japans (ja, hier is dus heus een badmeester aanwezig ondanks dat het water maar max 30 cm diep is). Plots gaan alle ouders en kinderen uit het water, dus doen we maar hetzelfde. Blijkbaar is het tijd om het zwembad te reinigen, een stop van een dik halfuur en dan mag iedereen er terug in.
Wij maken echter van de gelegenheid gebruik om het hier bij te laten en kleden Alice weer om. We eten een snack aan het café: een zakje vers gesneden, gekookte groentjes en aardappelen dat we gisteren voor Alice hebben gekocht, en voor ons een portie Takoyaki: een soort van zoute oliebollen met een octopusje middenin. Ideaal als snack in afwachtig van een middagmaal!
Hierna laten we Alice nog wat spelen in de naastgelegen speeltuin. Deze speeltuin is goed aangepast voor jonge kinderen maar er zijn ook stevige glijbanen voor de oudere kindjes. Er is zelf een heuse shikansen-wip!
Na al dat speelpret voor Alice keren we terug in de richting van Shinjuku station, op zoek naar een plekje om te middageten.
We stoppen in de Keio department store en begeven ons naar het verdiep met de restaurants. Voor elk restaurant staat een rij wachtenden, maar we vinden al een geluk een leuk eetplekje waar we maar 5 min voor hoeven te wachten én waar een kinderstoel aanwezig is. De vitrine geeft ons al een goed idee van wat we willen bestellen.
Wij genieten van een set menu met soba noedels en tempura en voor Alice bestellen we -voor het eerst- een volledig kindermenu. We staan ervan versteld dat ze haar plateau bijna volledig leegeet: groententempura, noedels, rijst, aardappelen,… het gaat allemaal vlot binnen. En als bonus mag ze van de ober een cadeautje uit een mand uitkiezen! Geslaagde maaltijd voor iedereen dus.
Na het eten checken we nog de winkels en slaan we wat extra pampers in vooraleer we de trein terug nemen richting Ebisu station.
Vanuit Ebisu station wandelen we in de richting van Daikanyama. We passeren tientallen hippe restaurants en winkeltjes, waarvan er heel veel Franse namen hebben. Alles wat van Frankrijk komt is hier precies erg hip en exclusief.
Onderweg stoppen we nog aan een lokale brouwerij voor een pintje (Ulrike) en een cheesecake (ikzelf), en dan keren we huiswaarts via de chique boutiekjes van Daikanyama.
We kopen nog snel wat avondeten in de lokale convenient store en eindigen de dag in alle rust op ons appartementje.