Klik hier voor een overzicht van de reis.

Route:  Grand Canyon – Monument Valley
Afstand: 280 km
Activiteiten: hiken in de Grand Canyon via de South Kaibab trail
Weer: warm met hevige regenbuien en stormen
Overnachting: The View Campground, Monument Valley

De wekker gaat vandaag extra vroeg af, en wel om kwart voor zes! Dat komt er van als je vanalles wil zien en doen op een veel te korte tijd… Maar in tegenstelling tot thuis, kruipen we hier zonder al te veel moeite op zo’n ochtendlijk uur uit ons bed. We ruimen snel onze tent op en maken ons klaar om de camping te verlaten. Plots staan daar twee grote herten met imposante geweien op enkele meters van ons verwijderd. Ze grazen rustig rond op de nog slapende camping. We genieten stilletjes van het schouwspel en springen snel in de auto wanneer ze té dichtbij komen.

Van zodra de herten weg zijn, rijden we naar het Yavupai café waar we ontbijt kopen om mee te nemen. We laten onze auto achter aan het bezoekerscentrum en nemen de vroege shuttle naar het begin van de South Kaibab trail. Het is inmiddels kwart na zeven wanneer we de wandeling starten. Het pad leidt ons meteen over een reeks zigzags dieper de canyon in.

Het weer is niet zo denderend, maar in feite komt ons dat wel goed uit voor deze wandeling. Naarmate je afdaalt in de canyon kan de temperatuur serieus oplopen. Als je daar dan nog een felle zon en het gebrek aan waterbronnen onderweg bijtelt, begrijp je meteen dat oververhitting hier een niet verwaarloosbaar risico is.

De South Kaibab trail is een wandeling die helemaal tot aan de Colorado rivier op de bodem van de Grand Canon loopt. Je kunt er een tweedaagse tocht van maken en overnachten in de gezellige Phantom Ranch. Door onze strakke planning moeten we dit echter achterwege laten en beperken we ons tot een heen-en-terug tocht tot aan Skeleton Point (9,6 km heen en terug, 630 hoogtemeters naar beneden en weer naar boven), wat in een voormiddag goed te doen is.

Ter hoogte van het eerste uitzichtspunt, Ooh-Aah Point, worden we verrast door felle rukwinden. De wind blaast er zo hard dat we amper vooruit durven gaan. Maar het betert niet en we willen deze wandeling niet opgeven, dus trotseren we de rukwinden tot we op een meer beschut deel van de wandeling komen. Het pad bestaat uit tredes die uitgegraven zijn uit een rode zanderige ondergrond. De rode kleur van het pad zorgt voor een mooi contrast met de donkere wolken boven de canyon.

Het pad daalt verder af tot het punt Cedar Ridge, waar zich een hutje met wc’s bevindt. De wandeling brengt ons verder de canyon in, langsheen de uitstekende top van de O’Neill Butte. We stappen vlot door tot in Skeleton Point, het punt waarop we rechtsomkeer maken. Het uitzicht nu we dieper in de canyon zijn is overweldigend, we worden helemaal omringd door de rotsen van de canyon en zien zelfs de Colorado rivier in de verte.
 
Rond negen uur keren we vanuit Skeleton Point terug naar het beginpunt van de wandeling. Om daar te geraken moeten we de 630 meters stijgen die we net hebben afgedaald. Het is voor ons de allereerste keer dat we tijdens een wandeling eerst dalen om dan weer te moeten stijgen, we zijn gewend om toppen te beklimmen en dan is het moeilijkste achter de rug eenmaal je boven bent. Hier moeten we het moeilijkste stuk nog doen. Ondertussen is het, ondanks het slechtere weer, ook al erg warm geworden. Af en toe komt de zon tussen de wolken door en we voelen meteen de temperatuur stijgen en de hitte neemt beslag op onze adem.
 
De klim naar boven is redelijk gestaag, waardoor we op een rustig tempo de hoogtemeters kunnen verteren. De laatste meters over het zigzaggende pad zijn behoorlijk zwaar. Er is ondertussen ook heel wat volk dat naar beneden wandelt in sandalen. Benieuwd hoe ver die mensen zullen geraken!

Na drie en half uur wandelen staan we terug boven en nemen we de shuttlebus terug naar onze auto. Net wanneer we in de auto stappen begint het keihard te regenen. Van een timing gesproken! We rijden via de Desert View drive langs de canyon en stoppen even aan Grandview Point. Het uitzicht is echter teleurstellend want alles is bedekt door een grijze laag wolken, dus rijden we in één stuk door richting Monument Valley.

We komen langs de plaatsen Cameron en Tuba City en krijgen geregeld een regenbui over ons heen. In de late namiddag komen we toe in de omgeving van Monument Valley. We checken de camping van Goulding’s Lodge maar vinden er maar niets aan en besluiten dan maar om te proberen in het Monument Valley park zélf. Het is lang aanschuiven om het park binnen te mogen rijden. Het slechte weer, lang aanschuiven en gebrek aan een leuke overnachtingsplek maakt ons slecht gezind en zorgt voor een minder leuke sfeer.

Maar dan vinden we een plekje op de camping van The View, het enige hotel in Monument Valley dat naast de parking ook een camping aanbiedt. We zetten onze tent ver weg van de parking op een plekje met een adembenemend uitzicht op de bekende rotsformaties van Monument Valley. Het zand waar we de tent opzetten is zacht en fel oranje, een vreemde ondergrond om te kamperen. We ontdekken de comfortabele faciliteiten van de camping (propere douches, apart wc, wifi,…) en vergapen ons aan het uitzicht in de omgeving. Wanneer ook de lucht helemaal opklaart is ons slechte humeur helemaal verdwenen!

In dit prachtig kader koken we een snelle pasta met pesto terwijl we getrakteerd worden op een prachtig schouwspel door de rode gloed van de ondergaande zon. In het gezelschap van een nieuwsgierige woestijnrat, lezen we in onze reisgids over het vervolg van onze reis. Wanneer het helemaal donker is kruipen we tevreden in de slaapzakken.